Wortart | Verb |
---|---|
Trennung | juĝ·i |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | juĝas |
Präterium | juĝis |
Futur | juĝos |
Konditional | |
juĝus | |
Imperativ | |
juĝu |
Partizipien | ||
---|---|---|
Aktive Partizipien | Passive Partizipien | |
Präsens | juĝanta | juĝata |
Präterium | juĝinta | juĝita |
Futur | juĝonta | juĝota |
Dänisch | dømme |
---|---|
Deutsch | richten; urteilen; beurteilen; aburteilen |
Englisch | adjudge; adjudicate; judge; rule; try |
Englisch (Altenglisch) | deman |
Färöerisch | døma |
Finnisch | tuomita |
Französisch | juger |
Katalanisch | jutjar |
Latein | censere; iudicare |
Niederländisch | berechten; oordelen; vonnissen |
Papiamento | husga; huzga |
Portugiesisch | julgar |
Saterfriesisch | beuurdeelje; gjuchte; uurdeelje |
Schwedisch | döma |
Spanisch | juzgar |
Tschechisch | posuzovat; soudit |
Westfriesisch | oardielje |