Woordsoort | selfstandige naamwoord |
---|---|
Afbreking | ko·leg·o |
Enkelvoud | Meervoud | |
---|---|---|
Nominatief | kolego | kolegoj |
Akkusatief | kolegon | kolegojn |
Afrikaans | kollega |
---|---|
Deens | kollega |
Duits | Amtsbruder; Amtsgenosse; Genosse; Kollege |
Engels | colleague; counterpart |
Faroëes | lagsbróðir; starvsbróðir |
Frans | collègue |
Italiaans | collegio; collega |
Katalaans | col·lega |
Latyn | collega |
Nederlands | ambtgenoot; collega |
Papiaments | kolega |
Roemeens | coleg |
Saterfries | Amtsbruur; Genosse; Kollege |
Spaans | colega |
Sweeds | kollega |
Tsjeggies | kolega |
Turks | meslekdaş |
Wes‐Fries | amtgenoat; kollega |