Woordsoort | selfstandige naamwoord |
---|---|
Afbreking | glor·o |
Nominatief | gloro |
---|---|
Akkusatief | gloron |
Afrikaans | roem |
---|---|
Duits | Glorie; Ruhm; Ruhmesglanz; Zierde; Stolz; Lobpreisung; Verehrung; Ehre |
Engels | fame; glory; renown |
Engels (Ou Engels) | wuldor; lof |
Faroëes | heiður |
Frans | gloire; renommée; réputation |
Grieks | αίγλη |
Italiaans | gloria |
Katalaans | glòria |
Latyn | gloria |
Nederlands | glorie; lof; roem |
Papiaments | gloria |
Portugees | glória |
Roemeens | slavă |
Saterfries | Berüümdegaid; Glorie |
Spaans | fama; gloria |
Swahili | adhama |
Turks | debdebe; ihtişam; şan |
Wes‐Fries | gloarje |