| Utspraak | /ˈkøːnɪç/ |
|---|---|
| Ofbreking | Kö·nig |
| Wurdsoarte | haadwurd |
| Slachte | manlik |
| Iental | Meartal | |
|---|---|---|
| Nominatyf | König | Könige |
| Genityf | Königs | Könige |
| Datyf | König | Königen |
| Akkusatyf | König | Könige |
| Afrikaansk | koning |
|---|---|
| Albaneesk | mbret |
| Deensk | konge |
| Esperanto | reĝo |
| Finsk | kuningas |
| Frânsk | roi |
| Frysk | kening |
| Hongaarsk | király |
| Ingelsk | king |
| Ingelsk (Aldingesk) | frea; cyning; dryhten; ealdor |
| Yslânsk | konungur |
| Italjaansk | re |
| Jamaikaansk Kreoolsk | king |
| Jiddysk | מלך; קעניג |
| Katalaansk | rei |
| Latyn | rex |
| Maleisk | raja |
| Nederdútsk | köäning; koaning |
| Nederlânsk | koning |
| Noarsk | konge |
| Portegeesk | rei |
| Skotsk | keeng |
| Skotsk-Gelisk | rìgh |
| Spaansk | rey |
| Swahili | mfalme |
| Sweedsk | kung; konung |
| Turksk | kral |
| Welsk | brenin |